Kratak životopis arhimandrita oca Tadeja

Otac Tadej je rođen 1914. godine u selu Vitovnici, od čestitih roditelja, zemljoradnika, na Tomindan pa je njegovo kršteno ime bilo Toma. Mladi Toma je, posle osnovne škole, završio zanatsko trgovačku školu u Petrovcu na Mlavi. Pošto se teško razboleo odlučio je da poslednje godine svoga života posveti Gospodu. Početak njegovog monaškog života vezan je za manastir Miljkovo kod Svilajnca, i oca arhimandrita Amvrosija, koji je po rečima samog starda Tadeja bio „neizmerna ljubav i praštanje“. Zamonašen je 1935. godine u manastiru Gornjaku 10. marta, da bi 14. jula iste godine, bio rukopoložen u čin jerođakona, kao sabrat manastira Gornjaka. Upućen je odmah posle monašenja 1935. godine u ikonografsku školu u manastir u Rakovici. Na traženje ondašnjeg patrijarha srpskog Varnave, nadležni episkop dr Venijamin, podelio je monahu Tadeju kanonski otpust za AEM beogradsko-karlovačku, te je pričislen manastiru u Rakovici. U čin jeromonaha rukopoložen je 3. februara 1938. godine u manastiru u Rakovici. Rukopoložio ga je episkop harkovski Mitrofan. U čin igumana proizveden je 1949. godine u Sabornoj crkvi u Beogradu. Proizvodstvo je obavio vikar Njegove Svetosti Patrijarha episkop Visarion, bivši episkop banatski. Oktobra 1938. godine, jeromonah Tadej, po potrebi službe, premešten je u Pećku Patrijaršiju. Po izbijanju Drugog svetskog rata, jeromonah Tadej je izbegao iz Peći i ponovo došao u manastir Rakovicu. Aprila 1947. godine sa urednim kanonskim otcustom, jeromonah Tadej se vraća opet u braničevsku eparhiju i postaje sabrat manastira Gornjak. Po želji patrijarha Gavrila, jeromonah Tadej se ponovo vraća u Pećku Patrijaršiju 1949. godine, i postaje njen namesnik. Godine 1955. iz zdravstvenih razloga, iguman Tadej, sa dozvolom patrijarha Vikentija, po drugi put se vraća u braničevsku eparhiju. U ovoj eparhiji je bio privremeni paroh pečansko-klenovački i šapinske eparhije, a zatim od 1957. godine starešina manastira Gornjak. Početkom novembra 1959. godine, igumanu Tadeju podeljen je kanonski otpust za manastir Hilandar, odnosno jurisdikciju Vaseljenskog Patrijarha u Carigradu. Posle nepuna četiri meseca, iguman Tadej je, voljom grčkih vlasti, vraćen iz Hilandara, sa Svete Gore u domovinu. Ovde je, privremeno, bio paroh bistrički, zatim starešina manastira Tuman. Sa ove dužnosti, po molbi 1962. godine premešten je za starešinu manastira Vitovnica. Na ovoj dužnosti je proveo deset godina, da bi, najzad, kao paroh vlaškodolski, bio penzionisan, a zatim je postavljen za starešinu manastira Pokajnica kod Velike Plane, pa za duhovnika manastira Tuman, a odatle, po drugi put, za starešinu manastira Vitovnica. Arhimandrit Tadej, vitovnički starac, upokojio se u Gospodu 13. aprila 2003. godine u domu blagočestivih pravoslavaca koji su brinuli o starcu tokom poslednjih godina njegovog života, na zemlji, među nama grešnima. Sahranjen je u miru, bez svetske buke, na manastirskom groblju u Vitovnici gde je njegov monaški put i počeo.