Migracija srpskog življa u Švajcarsku počinje već sredinom 19. veka. Posle Prvog svetskog rata u Švajcarsku dolaze srpski trgovci i, pre svih, studenti. Mnogi od tih studenata su kasnije u Srbiji preuzeli značajne pozicije u društvu ili su postali najznačajnije ličnosti u srpskoj nauci. Među ovim švajcarskim đacima su fizičarka i prva supruga Alberta Ajnštajna Mileva Marić, koja ima velikih zasluga u mnogim Ajnštajnovim radovima; zatim, Draga Ljocić, prva srpska doktorka nauka, koja je 1870. doktorila u Cirihu; ili jedan od najznačanijih srpskih teologa i duhovnika u 20. veku, sveti Vladika Nikolaj (Velimirović), koji je odbranio dva doktorata, jedan u Bernu iz oblasti teologije i drugi u Ženevi iz oblasti filozofije. Svakako ovde treba ubrojiti i Nikolu Pašića, dugogodišnjeg srpskog, a kasnije i jugoslovenskog predsednika vlade. Ima još mnogo znamenitih ličnosti u srpskoj istoriji koji su bili švajcarski đaci. Ovaj prvi talas migranata možemo označiti kao privilegovane strance, jer su u švajcarskom društvu uživali privilegovani status i bili veoma cenjeni.

Drugi migrantski talas Srba u Švajcarsku dogodio se između 1960. i 1990. godine. Tipični predstavnici tog talasa su sezonski radnici, politički emigranti i intelektualci. Osnovni cilj sezonske migracije u Švajcarsku bio je materijalne prirode. Ti ljudi su dolazili ovde sa jednim ciljem – odraditi sezonu i zarađeni novac odneti nazad u Srbiju. Tokom sedamdesetih i osamdesetih godina mali broj srpskih radnika je živeo ovde sa svojim porodicama. Zbog komplikovane procedure dobijanja stalnih boravišnih viza, supruge sezonskih radnika su uglavnom ostajale u Srbiji gde su se brinule o deci i(li) o svekru i svekrvi. Sezonski radnik je uglavnom kući slao novac, a porodicu je viđao između sezona, uglavnom u toku tri zimska meseca. Danas veoma veliki broj sezonskih radnika živi sa svojim porodicama ovde u Švajcarskoj i imaju trajne boravišne i radne vize, a mnogi od njih i dvojna državljanstva. Unuci nekadašnjih sezonaca se danas rađaju ovde u Švajcarskoj.

Politički emigranti, kao i većina intelektualaca (doktora, stomatologa, inženjera) uglavnom su se trajno nastanili u Švajcarskoj.

Sa raspadom Jugoslavije i građaskim ratom u tom našem području u Švajcarskoj se pojavljuju i novi tipovi migranata. Ovde se radi uglavnom o ljudima koji su napustili svoje domove zbog rata i spas potražili u Švajcarskoj, kao i o ljudima koji posle završenih studija nisu mogli da pronađu posao u Srbiji, pa su odlučili da svoje karijere grade u Švajcarskoj.

Danas u Švajcarskoj žive Srbi sa svih prostora bivše Jugoslavije, a najviše ih je iz Srbije i Republike Srpske. Tačan broj Srba u Švajcarskoj nažalost nije tačno utvrđen. Pretpostavlja se da u Švajcarskoj danas živi i radi između 150.000 i 200.000 Srba.