Crkvene opštine u Švajcarskoj

Episkop Andrej (Ćilerdžić) rođen je 21. 8. 1961. u Osnabriku (SR Nemačka), kao drugi sin protojereja-stavrofora Dobrivoja Ćilerdžića i majke Marijane. Osnovnu školu i gimnaziju završio je u Diseldorfu (SR Nemačka), a posle mature boravio je godinu dana na Svetoj Gori (1980-1981). Na Bogoslovski fakultet Srpske Pravoslavne Crkve u Beogradu upisao se septembra 1981, a diplomirao 25. marta 1986. godine.

U manastiru Visokim Dečanima, 7. januara 1987, zamonašio ga je njegov duhovnik, tada jeromonah, a sada Episkop bački G. Irinej. U čin jerođakona rukopoložio ga je 8. marta 1987, u hramu Svetog Save u Diseldorfu (Nemačka), tadašnji Episkop zapadnoevropski G. Lavrentije.Boravio je od 1987. do 1989. na poslediplomskim studijama u Solunu (Grčka) i služio dve godine kao jerođakon u hramu Svete Sofije u istom gradu. Od 1989. do 1993. službovao je kao suplent u Bogosloviji u Prizrenu, gde je bio i dirigent hora bogoslova. Godine 2005/2006. boravio je na studijama francuskog jezika u Bosoleju/Monte Karlu (Francuska). Od 2006. do 2008. službovao je kao docent za komunikaciju i savetnik za zapošljavanje na Ekonomskom institutu pri Ministarstvu rada grada Diseldorfa. Od 2008. godine, u svojstvu doktoranda i naučnog saradnika, bavio se istraživanjem pravoslavne eklisiologije na Institutu za pravoslavnu teologiju Univerziteta u Minhenu. U maju 2010. godine, Savet profesora izabrao ga je za asistenta na Katedri za pravoslavnu dogmatiku. U Minhenu je bogoslužio u grčkom pravoslavnom hramu Svih Svetih, kao i u kapeli Svetog Nikolaja Ruske Zagranične Crkve grada Minhena.

Za vikarnog episkopa Patrijarha srpskog, sa titulom Episkopa remezijanskog, izabran je na redovnom zasedanju Svetog Arhijerejskog Sabora Srpske Pravoslavne Crkve održanom u Beogradu od 16. do 27. maja 2011. Govori više stranih jezika: nemački, grčki, italijanski, engleski i francuski; služi se ruskim, latinskim, jevrejskim i arapskim jezikom. Poznat je kao jedan od najboljih poznavalaca crkvenog pojanja, a u narodu je poznat kao oduševljen predavač i nadahnut propovednik Hristove blagovesti.

Tokom svog dugog služenja u Srpskoj Pravoslavnoj Crkvi, učestvovao je na mnogim međucrkvenim i međunarodnim konferencijama, u bogoslovskim dijalozima i tribinama širom Evrope, u Africi i Aziji. Bio je izaslanik Srpske Pravoslavne Crkve u Svetskom Savetu Crkava i u Konferenciji Evropskih Crkava u Ženevi.

Član je više evropskih mirovnih inicijativa i udruženja: Austrijskog foruma „Put nade“ u Gracu, Društva nemačko-srpskog prijateljstva u Minhenu (Nemačka), Grčkog muzičkog udruženja u Minhenu, Akademije za socijalnu, nacionalnu i kulturnu saradnju u Vupertalu (Nemačka) i dr.
Za vreme nesrećnog građanskog rata u bivšoj Jugoslaviji, od 1992. do 1995, i 1999. godine, bio je poznat u narodu kao duhovnik ratnoj siročadi, ratnim invalidima i izbeglicama koje je, kao sabrat manastira Kovilja i službenik Srpske Patrijaršije, a u saradnji sa crkvenim institucijama u Grčkoj, Nemačkoj, Austriji, Italiji i Francuskoj, prihvatao i zbrinjavao.

Na redovnom zasedanju Svetog arhijerejskog Sabora održanom od 14. do 24. maja 2014. godine, izabran je za prvog Episkopa novoosnovane Eparhije austrijsko-švajcarske sa sedištem u Beču. U svešteni tron Episkopa austrijsko-švajcarskih uveden je 21. jula 2014. godine. Pogledaj i ovde…

Arhijerejsko namesništvo za Švajcarsku

Arhijerejski namesnik

Protojerej-stavrofor Stanko Marković

arhijerejski.namesnik.svajcarska@gmx.ch

Crkvene opštine u Švajcarskoj

Svi sveštenici SPC u Švajcarskoj su visokoškolovani teolozi. Uglavnom govore jezike regiona u kojem žive i rade i imaju veoma dobre kontakte sa švajcarskim verskim i socijalnim institucijama. Trude se da u pastirskom radu i kontaktima sa parohijanima ukažu i na značaj zdrave intergacije Srba u švajcarsko društvo. Tako SPC pored uloge čuvara verskog identiteta ima značajnu ulogu i u procesu zdrave integracije njenih članova u švajcarsko društvo.